שיינה כלשהי כותבת מתל-אביב

תרגום: נאוה ליטבק, בעריכתי

תל אביב 19-24/12/41

שלום לך רבקה!

האמת שאני לא צריכה לכתוב לך מכמה טעמים.

ראשית, אני מבוגרת יותר. שנית, כבר כתבתי לך פעם. שלישית, נסעתי מתל-אביב חולה. אך עובדה אחת כבדת משקל יותר מכולן: את עובדת ואת עסוקה מאד.

רבקה, מה נשמע אצלך, הא?! איך הבריאות שלך ואיך הולך לך בעבודה בימים אלה? כתבי! אל תישארי עם חוב.

כן, שכחתי. אולי את מקבלת מכתבים מהבית, אם כן מה כותבים לך? אני מאמינה שעוד תוכלי לכתוב כמה מילים כי לא אבוא לשבת. אני לא מרגישה כל כך בסדר. מספרים במגדיאל שקיבלתי לעת זקנה שעלת. ייתכן מאד. אם הנשמה בתוכי מחזיקה עדיין מעמד, אז היא מברזל. חוץ מזה אני מרגישה טוב מאד, אבל השמנתי - לא תכירי אותי - כי אני שותה הרבה חלב. זה הכל. תשארי לי בריאה וחזקה!

שלום שינה

נ.ב. רבקה, אל תקני לי תנ”ך כי עוד מעט כבר יהיה לי. דרישת שלום לשושנה.

מקור

תל אביב 19-24/12/41
שלום לך רבקה!
וואׇס אמת דאַרף איך דיר נישט שרײַבן פֿון עטלעכע שטאַנדפּונקטן.
איינס: בין איך עלטער, צווײַטנס, דיר שוין אַליין מאׇל געשרי-
בן. דריטנס, בין איך אַוועגעפֿאׇרן פֿון תל-אביב קראַנק.
איין פֿאַקט ווייגט אַלץ אַדורך: דו אַרבעטסט און ביזט
שטאַרק פֿאַרנומען.
רבקה, וואׇס הערט זיך בײַ דיר. האַ?!
ווי פֿילסטו זיך אין געזונט, און ווי גייט הײַנט צו טאׇג
בײַ דיר די אַרבעט? שרײַב! בלײַב נישט בײַ קיין חובות.
יאׇ, פֿאַרגעסן. קריגסטו בריוו אפֿשר פֿון דער היים,
טאׇ וואׇס שרײַבט מען דיר. איך גלויב אַז דו וועסט
קענען נאׇך אׇנשרײַבן אַ פּאׇר ווערטער ווײַל אויף
דעם שבת וועל איך נישט קומען. פֿיל זיך נישט
אין גאַנצן אין אׇרדענונג. מען שמועסט אין מגדיאל
אַז איך האׇב געקרוגן אויף דער עלטער אַ קאׇקליוש.
גאַנץ מעגלעך. אז די נשמה דערהאַלט זיך נאׇך
אין מיר, איז זי פֿון אייַזן. אַ חוץ דעם פֿיל איך
זיך זייער גוט. אׇבער גראׇב בין איך געוואׇרן .
וועסט מיר נישט דערקענען ווײַל איך טרינק זייער
פֿיל מילך. דאׇס איז אַלץ.
פֿאַרבלײַב מיר געזונט און שטאַרק!
שלום שינה

פ.ס. רבקה, קײן תנ”ך זאׇלסטו מיר שוין נישט קויפֿן
ווײַל כמעט ווי איך האׇב שוין.
אַ גרוס שושנהן .