חברה נופשת בצפת

מה ביקשה סבתא מאברשה שגר אצל חיים לוין בווילנה אחרי המלחמה? לא נדע גם מי היא לובה שנפשה בצפת וחיפשה שם וילנאים וכתבה: “מאז שהפסקתי לשלוח מכתבים הביתה אני כלל לא יכולה לכתוב”.

תרגום

שלום רבקה!

מכתבך היה באמת הפתעה בשבילי. אבל בזמנים הללו לא מתפלאים משום דבר. תסלחי לי מאד על כך שלא עניתי לך כל הזמן, אבל אני כתבתי כבר לאברשה את הבקשה שלך. [אני] כל הזמן עסוקה מאד בעבודה והאמיני לי שמאז שהפסקתי לשלוח מכתבים הביתה אני כלל לא יכולה לכתוב, אבל בסופו של דבר צריך לענות על מכתב ורק היום החלטתי לכתוב. אני רוצה באמת לקוות שהמכתב הזה יהיה הראשון אך לא האחרון. בינינו, כך/אלה הם החיים. כל אחד מתגלגל לפינה אחרת ואף על פי שהארץ שלנו כל כך קטנה יכולות לעבור שנים עד שנפגשים. בקייצים האחרונים כשצפת היתה לאתר נופש מודרני של ארץ-ישראל היו הרבה ווילנאים, אך כולם כאלה שאינני מכירה ורק במקרה יצא לנו לדבר על כך שאנחנו מווילנה. לפני שנתיים ווֵלְקֶה ווֵרסֵס היה בצפת ונתן הרצאה ובאותה הזדמנות הזכרנו חברים משותפים. את ודאי נפגשת עם הרבה ווילנאים, אבל אצלנו בצפת הנִדַחַת אין עם מי לדבר, אבל מה אפשר לעשות. “איפה לחם שם מולדת”. אני שולחת לך את הכתובת של חיים לוין. אני רוצה לקוות שתכתבי לי מכתבים לעיתים קרובות ואז גם אני אכתוב לך יותר מה נשמע אצלי. אני מסיימת את מכתבי. דרישת שלום חמה לוולוול ולישראליק. במכתב הבא אכתוב יותר אם יש לך עניין. דרישת שלום לכל הווילנאים.

לובה.

הרפובליקה הסובייטית של ליטא
וילנה
רחוב מינדאוגו 17-13
לוין ח.י. בשביל אברשה

מקור

שלום רבקה!
דייַן בריוו איז באמת פֿאר מיר געווען איבערראַשונג. אׇבער הײַנטיקע צײַטן וווּנדערט מען זיך
אויף קיין זאַך נישט. דו וועסט מיר זייער ענטשולדיקן וואׇס איך האׇב דיר די גאַנצע צײַט ניט
געענטפֿערט אׇבער איך האׇב שוין געשריבן אַבראַשען דײַן פֿאַרלאַנג. מען איז פֿאַריאׇגט,
פֿאַר אַרבעט און גלויב מיר, אַז זינט איך האׇב אויפֿגעהערט שרײַבן בריוו אהיים קען איך
איבערהויפט ניט שרײַבן. אׇבער סוף סוף מוז מען דאׇך ענטפֿערן אויף אַ בריוו און ערשט הײַנט
זיך אויסגעקליבן שרײַבן. איך וויל באמת האׇפֿען אַז דער בריוו וועט זײַן דער ערשטער
אׇבער נישט דער לעצטער. צווישן אונז אזוי איז דער לעבן. יעדער ווערט פֿאַרוואַקלט אין
אַן אַנדער ווינקל. און נישט קוקנדיק אויף דעם וואׇס אונזער לאַנד איז אַזוי קליין קענען
אוועקגיין יאׇרן ביז מען זעט זיך. אין די לעצטע פּאׇר זומערן, אַז צפת איז געווען דער
מאׇדערנער קור אׇרט פֿון ארץ-ישראל זיינען געווען אַ סך ווילנער אׇבער אַלץ אזעלכע וואׇס איך

קען נישט און נאׇר צופֿעליק האׇט מען זיך צוזאַמענגערעדט, אַז מען איז ווילנער. מיט צוויי יאׇרן
צוריק איז אין צפֿת געווען וועלקע ווערסעס. ער האׇט געהאַלטן אַ רעפֿעראט. און דאַן האׇט מען
זיך אַ ביסל דערמאׇנט וועגן געמיינזאַמע באַקאַנטע. דו אין תל-אביב טרעפֿסט זיך אַוודאי מיט
אַ סך ווילנער אׇבער בײַ אונז אין פֿאַרוואׇרפֿענעם צפֿת איז נישטאׇ מיט וועמען צו ריידן.
אׇבער וואׇס קען מען מאַכן. “איפה לחם שם מולדת”. איך שיק דיר חיים לעווינס אַדרעס.
און איך וויל האׇפן אז דו וועסט שרײַבן אׇפֿטערע בריוו און דאַן וועל איך דיך אויך שרײַבן מער
וואׇס עס הערט זיך בײַ מיר. איך ענדיק מײַן בריוו מיט די האַרציקסטע גרוסן פֿאר וועלוועלן און
ישראליקן. אין צווייטן בריוו וועל איך שרײַבן מער אויב דו האׇסט אינטערעס. גערוס אַלע ווילנער

לובה.

Литовская ССР
гор. Вильнюс
ул. Миндауго 13-17
Левину Х.И. для Абраша