חנה נשלחת להחלמה

ניחשתי שהכותבת היא סוניה, אבל ההתייחסות לדוור, לחלון ולאימא-שתהיה-בריאה מפריך את הניחוש ייתכן שהכותב הוא וולף, אבא של רבקה - עליי להשוות כתבי יד. ובוודאי שהשנה שגויה. חנהלה שנחלשה, אולי מתייחס למחלת הטיפוס שבה חלתה במהלך הכיבוש הסובייטי.

כמובן שאין לי מושג מי אלה “הם” שרבו 7 חודשים…

תרגום

27/6

רבקה יקרה, שתהיי בריאה.

מצאנו את המכתב בתריס של החלון. כנראה שהוא הגיע בשבת והדוור הצמיד [אותו] אולי לבית או שהוא לא ידע איפה הכי טוב והכי קל להצמיד את זה, אז הוא בחר [להצמיד אותו] בין התריס לחלון. מיום שני (עוד) לא יכולתי להתפנות ולכתוב כמה מילים. רבקה יקרה היום שבת 1/7 שוב קיבלנו ממך מכתב מ 27/6 ואני כבר כותבת לך תשובה אחת. כרגיל, כל פעם יש תרוץ אחר (אבל) כמו שאת אומרת שבלי זה לא היה מה לכתוב. אולם אני חושבת שהייתי מוצאת על מה לכתוב אבל התרוץ: (וקצת) באמת זוהי בכלל תקופה קשה והיא קשה בפרט [כיוון ש] הזדקנו כבר ונחלשנו מכדי לעבוד. ולעבוד - אז רק צריך להתרגל. הנה אמא, שתהיה בריאה, התחילה להיות עסוקה לאחרונה בלישת חמאה[?] אז היא לשה ולשה ולשה. אני לא רוצה להעסיק אותך בזה יותר מדי כי מספיק שאת כבר תדאגי ליישב[?] את זה. המכתב שקיבלנו היום היה תשובה על מכתבנו והכל כפי שאת רוצה. אמא שתהיה בריאה נסעה היום לילדים אז היא שם. חנה’לה כידוע נחלשה אז הלכו אתה לרופא והחלטנו לקחת כאן כמה חדרים וזה היה גם בשבילה. ואולי שיינה’לה תזכה להוסיף למשקלה כמה קילו ותיסע לשם. כמובן שהמצב הוא כבר כזה שאנו הזקנים גם נשתדל ללא ספק להשתחרר ולנסוע לנוח. בינתיים אנחנו עסוקים ואנחנו מקווים שבקרוב יהיה קצת יותר טוב ו”היידֶה”. רבקה יקרה, את אומרת הרבה פעמים שאני מחפשת לריב סתם כך ואם זה יהיה כך, ודאי שלא משתלם לך לכתוב על כלום. אני חושבת שאת צודקת אך לא לכתוב אפילו יותר גרוע. אני מתכוונת שחייבים לכתוב ואז וודאי נהיה קל יותר אך, באמונה שלמה, אני לא כותבת לך את זה בקשר לכלום אך אני מבקשת ממך שלא תחשבי על זה ולא תדאגי מה שלא יהיה.

את כותבת שהם רבים כבר 7 חודשים ואולי הם יישרו ביניהם את ההדורים, אבל אני מבקשת ממך רבקה יקרה שלא תהיה מדוכדכת ולא תחשבי. ווודאי יהיה טוב. זה לא הגורל שלך לבדך. זה רע מאד לכולם. ולמרות שעוד נסבול אנחנו לא צריכים לאבד את הראש. אני ישֵנה וכותבת. תהיי בריאה.

מקור

27/6
טייערע רבקה זאהל געזונד זיין
דעם בריעף האבען מיר גיפינען אין לאדין
פון פענצטער ווײזט אויס אז עס איז
אנגיקומען שבת און דער בריעף טרעגער
האט אפשר אנגיקלאפט אין שטוב אדער
ער האט ניט גיוואוסט וואו צו קלאפען אין
דעם בעסטען און גרינגסטען ארט האט
אויסגעקליבען צוויסען לאדען און פענצטער
און פון מאנטיג האב איך נאך ניט גיקענט
זיך אפרײסן אן שרײבען א פאר ווערטער
טייערע רבקה הײנט שבת דעם 1/7 האבען מיר
שיין ווידער דײן בריעף עראלטען פון 27/6
און איך שרײב דיר שיין איין ענטפער גיוויינליך
קומט אויס יעדער מאל מיט א אנדער טערעץ
אבער ווי זאגסטו דארטען אז דעם וואלט ניט
גיווען וואס צו שרײבען. איך מײן אבער אז איך
וואלט גיפינען וועגען וואס צו שרײבען אבער
דער טערעץ און אביסיל טאקי איז די
צײט בכלל אשווערע און בפרט איז אוואדא
שווער

א ביסעל איז מען שיין גיווארין עלטער
שוואכער צו דער ארבעט און ארבעט איז נאר
טו מען דארף זיך נאר צוגיוויינען אט
די מוטער זאהל גיזונד זײן איז ערסט
פארנומען די לעצטע צײט מיט פוטער
קנעטען איז קנעטען קנעטען און קנעטען
איך וויל דיר ניט קיין פילע פארנעמען מיט
דעם ווײל גענוג אז די וועט דאס
שיין זעהן אײנארדענען דעם בריעף וואס
מיר האבען הײנט עראלטען איז גיווען איין
ענטפער אויף אונזער בריעף און עס
איז אלץ ווי דו ווילסט די מוטער זאהל
געזונד זײן הײנט צוגיפארען צו די
קינדער איז זי דארטען כנהלע איז
נור אפגיזוואכט געוויס איז מען מיט
איהר גיווען בײ אדאקטאר און דאס וואס
מיר האבען זיך בעשלאסען צונעמען דא
אפאר צימערין איז דאס שיין גיווען אייך
צוליב איהרטוועגין און אפשר וועט שיינעלע

זיך ערלייבאן צו נעמען אפאר קילא
און צופארען דארטען גיוויינליך איז שיין
ערסט די לאגע אז מיר עלטערע מוזין
שיין אופ בעדינקט אייך זעהן צו פאר טאג
אפרײסען זיך צו פארין אפרוען דערווײל
איז מען נאך אלץ פארנומען און מיר האפען
אז עס וועט אפשר אין גיכען ווערען אביסל בעסער
און הײדא טײער רבקה גיוויינליך
דו זאגסט ווי פיל מאל וואס איך טשעפוע
זיך אן גלאט אזוי און אייב עס וועט אזיי זײן
אוואדע ליינט דיר וועגין קיין זאך ניט
צו שרײבן איך מײן אז דו ביסט גירעכט
אבער ניט שרײבען איז אפילע ערגער
איך מײן אז מען מוז שרײבען און אוואדא
ווערט אביסעל גרינגער אבער באמונה
של’ אז איך שרײב דאס דיר ניט וועגען
קיין זאך נאר איך בעט דיר זאלסט וועגען
דעם ניט טראכטען און ניט זארגען וואס זאל
ניט זײן איך מיין ווי דו שרײבסט

אז עס שיין 7 מאנאטען ווי זי זיי קריגען
זיך און עפשר וועלען זיי זיך אויסגלײכען
נאר איך בעט דיר טײערע רבקה זאלסט
זיך ניט קלעמען און ניט קלערען און געוויס
וועט זײן גיט עס איז ניט דײן גורל אלײן
עס איז ערסט זייער שלעכט פאר אלעמען
און געגין אלעמען איז נאך אונז צו דער
לײדען דארפען מיר זיך ניט פארלירען
איך שלאפ און שרײב זיי געזונד