שוסטר כותב על הזקנה

שוסטר שולח תנחומים לזאב, מן הסתם על מותה של רבקה. ומכאן התאריך משוער לקיץ 1986.

תרגום

וולוול היקר!

ראשית, תודה רבה על המתנה. שנית, אני מבקש להביע את השתתפותי הכנה בצערך על אובדנך. בימים אלה כשהתבוננתי בתמונות שלי מצאתי צילום של כיתתנו עם המנהל טוּרבוׄביץ’ באמצע. בצילום מופיעים גם אתה ורבקה. ובקיצור כל הכיתה שלנו. אם אין לך צילום כזה אני יכול לשלוח לך.

אצלי היתה השנה האחרונה חלשה מאד. עברתי שני ניתוחים רפואיים קשים (בשלפוחית השתן). הראשון לא הצליח ולאחר עשרה ימים נתחו אותי בפעם השניה. שבועיים לאחר שיצאתי מבית החולים נפטרה אשתי מקריש דם בעורק הריאה. לאחר כל מה שעבר עלי לא שבתי לאיתני.

אני גר עם משפחתה של בתי הצעירה, זאת אומרת בתי, חתני ונכדי בן ה-15. על מצב רוחי הכללי משפיעה גם העובדה שבסוף חיי אני מבין שזמן רב מדי הייתי פרא אדם, סוס שרתום למחרשה. אתה התפכחת הרבה יותר מוקדם. שאיפות הנעורים שלנו היו לא יותר מתמונות ילדים לשוטים. הבנתי את זה מאוחר מדי, אבל מה אפשר לעשות.

היות שאנחנו כבר “חוזרים מהיריד”, הייתי רוצה אם אין לך התנגדות שילדינו יתכתבו ואולי יכירו זה את זה. כך שאם אתה ואף הם מסכימים שלח לי את כתובתם ובינתיים הם יתכתבו.

אני חושב שברברתי כבר מספיק. סלח לי על טעויות שאולי עשיתי ביידיש, אני כמעט לא כותב יידיש.

אני מנשק אותך, שלום, שלך וויגדר.

107061 Москва
Б.Черкизовская
6-1-126
Шустер В.С.

מקור

טײַערער וועלוול!
ערשטנס אַ גרויסן דאַנק דיר פֿאַר דײַן מתנה. צווײטנס
דריק איך דיר אויס מײַן הערצלעכן מיטגעפֿיל אויף דײַן פֿאַרלוסט.
איך האׇב די טעג, דורכקוקנדיק מײַנע פֿאׇטאׇס געפֿונען אַ
פאׇטאׇגראַפֿיע פֿון אונדזער שולקלאַס מיטן דירעקטאׇר טורבאׇוויטש אין מיטן.
אויף דער פֿאׇטאׇ זײַנען אויך דאׇ דו און רבקה. הַכּלל אונדזער
גאַנצער שולקלאַס. אויב דו האׇסט ניט אַזאַ פֿאׇטאׇ קען איך דיר
צושיקן.
בײַ מיר איז דער פֿאַרגאַנגענער יאׇר געווען זייער אַ שוואַכער. איך האׇב
איבערגעלעבט צוויי שווערע מעדיצינישע אׇפּעראַציעס. (אויפֿן אורין פּענכער)
די ערשטע האׇט זיך ניט אײַנגעגעבן און אין צען טעג אַרום האׇט
מען מיר אׇפּערירט אַ צווייטן מאׇל. אין אַ וואׇכן צוויי נאׇכן אַרויסגיין
פֿון שפּיטאׇל איז געשטאׇרבן מײַן פֿרוי פֿון אַ טראַמב אין דער
לונגען-אַרטעריע. נאׇך די אַלע איבערלעבענישן איז מײַן געזונט נאׇך
אַלץ ניט געקומען אין אַ נאׇרמאַלן צושטאַנד.
איך וווין מיט דער משפּחה פֿון מײַן ייִנגערער טאׇכטער ד.ה.1
די טאׇכטער, דער איידעם און מײַן אייניקל וועלכן עס איז שוין
15 יאׇר.
אויף דער אַלגעמיינער שטימונג ווירקט נאׇך דאׇס, וואׇס צום סוף
לעבן פֿאַרשטיי איך, אַז איך בין צו לאַנג געווען אַ פּרא-אׇדם,
אַ פֿערד אויף וועלכן מען דאַרף אַקערן. דו ביסט זעענדיק
געוואׇרן אַ סך פֿריער. אונדזערע יוגנט-שטרעבונגען זײַנען געווען
ניט מער ווי קינדער-בילדלעך פֿאַר נאַראׇנים. פֿאַרשטאַנען האׇב
איך דאׇס צו שפּעט. נאׇר וואׇס קען מען העלפֿן.
אַזוי ווי מיר גייען שוין פֿון יריד וואׇלט איך געוואׇלט, אויב
דו ביסט ניט קעגן אַז אונדזערע קינדער זאׇלן זיך איבערשרײַבן
און אפֿשר זיך באַקענען. אַזוי אַז אויב דו און אויך זיי
זײַנען איינשטימיק, שיק מיר זייער אַדרעס, וועלן זיי זיך דערווײַל
איבערשרײַבן.
איך מיין אַז כ’האׇב שוין גענוג אׇנגעבאׇלבעט,
ענטשולדיק פֿאַר מעגלעכע פֿעלערן אין ייִדיש, ייִדיש שרײַב
איך כּמעט ניט.
איך קוש דיר, שלום, דײַן וויגדר.

107061 Москва
Б.Черкизовская
6-1-126
Шустер В.С.