גורפיין מנחמים אחרי שנה וחצי

תרגום - נאוה ליטבק, בעריכתי

לזאב היקר שלום רב!

גם אני לא אוותר על ההזדמנות לאחל לך שנה טובה ובריאה ושיהיה לך נחת מילדיך ונכדיך כיוון שזו ההנאה הגדולה ביותר שנשארה לנו. החיים חייבים להמשך כל זמן שחיים. לצערנו נפל בגורלה של רבקה ללכת מאתנו כל כך מהר. הזכרנו אותה ביום השנה הראשון למותה ונמשיך לא לשכוח אותה אף פעם. היא היתה יקרה לנו מדי מכדי שלא נזכיר אותה. אנחנו יכולים להבין את הסבל שלך אך עליך להיות מציאותי. יש לך ילדים טובים ונכדים טובים וזו צריכה להיות נחמתך.

מוניה כבר כתב לך קצת עלינו. אנחנו משתדלים להשגיח על הבריאות כל זמן שאפשר, אך לא ת יד זה כמו שרוצים. אז שנהיה בריאים ונשמע זה מזה חדשות משמחות. תמסור דרישת שלום לחנה’לה ותמסור לה את איחולינו לשנה טובה ומבורכת. איך היא מרגישה, איך מתנהלים החיים שלה? תהיה בריא ונקווה להפגש, אם לא בישראל, אז בלוס אנג’לס. נשמח לראות אותך. דרישת שלום לילדים ושנה טובה.

בידידות רבה, רחל

ל.א. 10/87
שלום לך, זאב, שנה טובה וכל טוב!

אנחנו מאחלים לך שנה טובה ובריאה. אנחנו מקבלים מעת לעת דרישות שלום ממך דרך חֶבְרֶה שאתם אנחנו מתכתבים כל שבוע. ההתכתבות מדלדלת יותר ויותר (כמו השיער על הראש. “starosc nie radesc” [פולנית: זקנה זה לא כיף]).

אנחנו יודעים שאתה בא לשושנה וצביה. שאתה נפגש עם משה. דרך אגב, הוא היה פה עכשיו ובילינו יחד אצלנו במשך שלוש ארבע שעות. אותו משה. אותו חוסר שקט, אותה חוסר סבלנות ואותו ה”הומו ספיינס”. לו היינו מתייעצים אתו איך לנהל את העולם היה העולם נראה לגמרי אחרת…

אצלנו אין שום חדש. את דני אנחנו רואים לעיתים רחוקות. הוא גר בסקרמנטו, במרחק 400 ק”מ מאתנו. בנו התקבל לאוניברסיטת לוס אנג’לס, אותה אוניברסיטה שדני סיים. אנחנו מקווים שנראה אותו לעיתים קרובות יותר. אם הבריאות תאפשר, אנחנו מקווים לעשות נסיעה לישראל. עדיין לא ראינו את הנכד החדש שלנו.

דרישת שלום לכל החֶבְרֶה שאתה רואה.

תחזיק מעמד. גם אנחנו נשתדל לעשות את אותו הדבר ושנזכה להתראות בבריאות טובה.

מוניה

מקור

לזאב היקר שלום רב!
אויך איך וויל ניט דורכלאׇזן די געלעגנהייט צו ווינטשן דיר אַ גוטן געזונטן יאׇר און צו האׇבן
נחת פֿון די קינדער און אייניקלעך, וײַל דאׇס איז דאׇס אייגנטלעך געבליבן אונזער1 גרעסטער
פֿאַרגעניגן.
דאׇס לעבן מוז אׇנגיין כל-זמן מען לעבט. רבקה’עס גורל איז צום באַדויערן געווען אַוועקצוגיין פֿון
אונז אַזוי שנעל. מיר האׇבן דערמאׇנט איר ערשטן יאׇר-צײַט, און מיר וועלן קיינמאׇל ניט פֿאַרגעסן אויף
ווײַטער. זי איז אונז געווען צו טײַער ניט צו דערמאׇנען. מיר קענען דײַנע לײַדן פֿאַרשטיין –
אׇבער דו דאַרפֿסט זײַן רעאַליסטיש. דו האׇסט זייער גוטע קינדער, פֿײַנע אייניקלעך, און דאׇס
דאַרף זײַן דײַן טרײַסט…
מאׇניע האׇט דיר שוין געשריבן וועגן אונז אַ ביסל, מיר באַמיען זיך אויפֿצופּאַסן אויפֿן
געזונט, ווי לאַנג עס לאׇזט זיך. אׇבער ניט אַלעמאׇל איז אַזוי ווי מען וויל. טאׇ לאׇמיר זײַן געזונט
און הערן איינע פֿון די אַנדערע פֿריילעכערע נײַעס. גיב איבער אַ האַרציקן גערוס חנה’לען
און גיב איר איבער אונזער איחולים לשנה-טובה ומבורכת. ווי פֿילט זי זיך, ווי גייט
אׇן איר לעבן? זײַ געזונט מיט דער האׇפֿענונג זיך צו טרעפֿן אויב נישט אין ישראל, איז אין
לאׇס-אַנגלס. מיר וועלן זײַן צופֿרידן דיר צו זען. דרישת-שלום לילדים ושנה-טובה
בידידות רבה רחל.

ל.א. 10/87
שלום לך, זאב, שנה טובה וכל טוב!
מיר ווינטשן דיר אַ גוטן און געזונטן יאׇר. מיר קריגן פֿון צײַט
צו צײַט גערוסן2 פֿון דיר דורך די חברה, מיט וועלכע מיר שרײַבן זיך
? וואׇך. די קאׇרעספּאׇנדענץ ווערט שיטערער און שיטערער. (אַזוי
ווי די האׇר אויפֿן קאׇפּ. “starosc nie radesc”).
מיר ווייסן, אז דו קומסט צו שושנהן און צביהן. זעסט זיך
מיט משהן. דרך-אגב – ער איז יעצט געווען דאׇ און
מיר האׇבן פֿאַרבראַכט צוזאַמען בײַ אונז 3-4 שעה צײַט.
דער זעלבער משה. די זעלבע אונרואיקייט, דער
זעלבער חוסר סבלנות און דער זעלבער “Homo Sapiens”.
ווען מען וואׇלט זיך מיט אים באַראׇטן ווי צו פֿירן די
וועלט, וואׇלט די וועלט אינגאַנצן אַנדערש אויסגעזען…
בײַ אונז זײַנען קיינע נײַעס נישטאׇ. דאַנין זעען
מיר זעלטן. ער וווינט אין סאַקראַמענטאׇ 400 km פֿון
אונז. זײַן זון איז געוואׇרן אׇנגענומען אין לאׇס-אַנגעלעס
אוניווערציטעט3, אין זעלבן, וועלכן דאַני האׇט געענדיקט.
האׇפֿן מיר, אַז מיר וועלן אים זען עפֿטער.
אויב דער געזונט צושטאַנד וועט ערלויבן, וועלן מיר
נאׇך מאַכן אַ נסיעה קיין ישראל. מיר האׇבן
נאׇך אונזער נײַעם אייניקל נישט געזען.
גערוס, זאב, אַלע חברה, וועלכע דו זעסט.
האַלט זיך פֿעסט, אויך מיר וועלן זיך באַמיען צו טאׇן
דאׇס זעלבע. און לאׇמיר זיך נאׇך זען געזוטער-
הייט.
מאׇניע