ויקטור מספר על רוסיה שלאחר ביקור זאב 1992-01-28

ייתכן - אך לא בטוח - שהמעטפה שייכת למכתב

תרגום: נאוה ליטבק, בעריכתי

וולוול יקר!

אני כותב לך מכתב ובהעדרך אני מנהל אתך שיחות ארוכות. כשהיית אצלנו דיברנו, בעצם, מעט מאד. נותר בי רושם שמשהו העיק עלינו. עכשיו אני מפצה על כך בשיחות בהעדרך.

אולם מאותו רגע שהיית אצלנו השתנו אצלנו החיים במידה רבה, הן חומרית והן רוחנית. חומרית – הכל התייקר מאד. המחירים עולים במידה ניכרת. נכון שהעלו את הפנסיה ואת שכר העבודה, אך אין מה להשוות את זה למחירים שגדלים כמו על שמרים, כלומר “ליברליזציה” של מחירים. כמעט הכל “גירעון”. עדיין יש תורים גדולים של אנשים очереди)). מאשימים את הקומוניסטים בכל. העיתונות שעד לא מזמן (חושב שאתמול) היללה את הקומוניסטים עד לב השמיים שופכת עכשיו דליים של רפש שהרוויחו בצדק ושלא בצדק. ואת כל זה עושים אותם אנשים. הצרה היא שבראשם עומדים אנשים לא מקצועיים. אנשים שבקושי מתמצאים בכלכלה החדשה. זה מחמיר מאד את המצב הכללי. הודות לעיתונות זוכים כל מיני בעלי חוש שישי לפופולריות. כמעט בכל העיתונים מדפיסים הורוסקופים ([חזרנו ל]ימי הביניים) ואנשים קוראים ומאמינים, כי רגילים להאמין לעיתונים. אבל לאט לאט הורסים את האמונה.

על בסיס הגירעון הכללי מתקדמים כל מיני מתווכים מפוקפקים. אנשים שמשקיעים הון ומארגנים מפעלים שייצרו דברים בעלי ערך חומרי אין כמעט בנמצא. רק זה יכול לשנות את המצב בארץ לטובה.

האמריקאים צריכים להקים אנדרטה לבוש, שיכול היה להיפטר מיריב חזק במכה אחת. אין לשכוח שבוש היה ראש ה-CIA וזה משאיר חותם על האופי ועל ההתנהלות שלו בכל התחומים. אני חושב שאתם צריכים לתמוך בשמיר בכל סיטואציה כמעט. הוא הוכיח עצמו כפוליטיקאי חכם ומרחיק ראות. צריך להודות לאלוהים שאדם כזה נמצא אצלכם בשלטון.

נו, מספיק עם פוליטיקה. אצלנו, מאותו רגע שהיית אצלנו, אני באופן אישי דיברתי פחות. אני, קרנצה, הבת והחתן עובדים. הנכד לומד. הבן של הבת הבכורה (כלומר נכדי) חלה בחצבת בגיל 19. זה דבר יוצא דופן, אך אנחנו מאמינים שהכל יסתיים בשלום. הילדים של מוטל גוּראנץ עלו לישראל. אלה הם כמעט כל החדשות שלנו.

אני מנשק אותך ומכה למכתב ממך.
שלך ויקטור.

נ.ב. סלח לי אם היידיש שלי צולעת.
לא התנסיתי בה [לאחרונה].
ויקטור.

[המתרגמת מציינת שהיידיש של ויקטור לא צולעת]

מקור

טײערער וועלוול!
איך שרײַב דיר א בריוו און אונטער די אויגן פֿיר איך
מיט דיר לאַנגע געשפּרעכן. ווען דו ביסט געווען בײַ אונז1
האׇבן מיר אייגנטלעך זייער און זייער ווייניג2 געשמועסט.
בײַ מיר איז געבליבן אַן אײַנדרוק אַז עפּעס האׇט אונז געדריקט.
איצט קאׇמפּענסיר איך דאׇס מיט געשפּרעכן אונטער די אויגן.
אַפֿילו פֿון דעם מאׇמענט וואׇס דו ביסט געווען בײַ אונז
האׇט זיך בײַ אונז דער לעבן שטאַרק געענדערט, סײַ מאַטעריעל
סײַ גײַסטיק. מאַטעריעל איז אַלץ געוואׇרן זייער טײַער. די
פּרײַזן וואַקסן אומגעהויער3. אמת מע האׇט געהעכערט
די פּענסיע או דעם אַרבעטלוין, נאׇר דאׇס גייט ניט אין קיין
פֿאַרגלײַך מיט די פּרײַזן וואׇס וואַקסן ווי אויף הייוון. און
דאׇס הייסט “ליבעראַליזאציע” פֿון פּרײַזן. קימאַט4 אַלץ
איז “דעפֿיציט”. נאׇך אַלץ שטייען גרויסע רייען פֿון מענטשן.
orepegu)). אין אַלץ באַשולדיקט מען די קאׇמוניסטן. די
פּרעסע וועלכע האׇט גאׇר ניט לאַנג (רעכן נעכטן) געלויבט
די קאׇמוניסטן ביזן הימל גיסט איצט אויף זיי עמערס שמוץ
פֿאַרדינטע און ניט פֿאַרדינטע. און דאׇס טוען אַלץ די זעלבע
מענטשן. די צרה איז נאׇך אין דעם וואׇס אין ראש שטייען
ניט קיין פּראׇפֿעסיאׇנאלן. מענטשן וואׇס אׇריענטירן זיך שוואַך אין
דער נײַער עקאׇנאׇמיק. דאׇס פֿאַרשווערט5 שטאַרק די אלגעמיינע
לאַגע. אַ דאַנק דער פּרעסע געווינען פּאׇפּולאַריטעט פֿארשיי-
דענע עקסטראסענסן, קימאַט6 אין אַלע צײַטונגען דרוקט מען
—
גאׇראׇסקאׇפּן7 (מיטלאַלטער) און מענטשן לייענען און גלייבן,
ווײַל מען איז געוווינט צו גלייבן די צײַטונגען. נאׇר
ביסלעכווײַז צעשטערט מען דעם גלייבן.
אויפֿן באׇדן פֿון אַלגעמיינעם דעפֿיציט פּראׇגרעסירן פֿאַר-
שיידענע פֿאַרדעכטיקע פֿאַרמיטלער. מענטשן וואׇס זאׇלן
אַרײַנלײגן קאַפּיטאַל און אׇרגאַניזירן פֿאַבריקן, וועלכע זאׇלן
שאַפֿן מאַטעריעלע ווערטן זײַנען קימאַט ניטאׇ. נאׇר, נאׇר
דאׇס קען ענדערן די לאַגע אין לאַנד צום בעסערן.
די אַמעריקאַנער דאַרפֿן שטעלן אַ מאׇנומענט בושן,
וואׇס האׇט אׇן איין איינציקן שאׇס געקענט פּאׇטער8 ווערן פֿון
אַ מעכטיגן9 קעגנער. מע דאַרף ניט פֿאַרגעסן אַז בוש איז
געווען דער ראש פֿון “צרו”10 און דאׇס לייגט אַ שטעמפּל
אויפֿן כאַראַקטער און האַנדלונג אין אַלע געביטן.
איך מיין אַז איר דאַרפֿט קימאַט אין אַלע סיטואַציעס
אונטערהאַלטן שאַמירן. ער האׇט זיך באַוויזן ווי אַ קלוגער און
אַ ווײַטזיכטיקער פּאׇליטיקער. און מען דאַרף דאַנקען גאׇט
וואׇס בײַ אײַך שטייט אַזאַ מענטש בײַ דער מאַכט.
נו גענוג מיט פּאׇליטיק. פּערזענליך11 האׇט זיך בײַ מיר
פֿון דעם מאׇמענט ווי דו ביסט געווען בײַ אונז ווייניק
וואׇס גערעדט. איך קרענצע, די טאׇכטער מיטן איידים12
אַרבעטן, דער אייניקל לערנט זיך. בײַ דער עלטערער טאׇכטער
האׇט דער זון (ד.ה. מײַן אייניקל) צו 19 יאָר געמאׇזלט.
דאׇס איז אַ זעלטנהייט נאׇר מיר גלייבן אַז אַלץ
—
וועט זיך ענדיקן בשלום.
קיין ישראל האׇבן עמיגרירט מאׇטל גוראַנצס קינדער
מיט זייער משפּחה. אׇט איז קימאַט אַלע אונזערע13
נײַס.
איך קוש דיר און וואַרט פֿון דיר א בריוו.
דײַן וויקטאׇר.

פּ.ס. ענטשולדיק אויב מײַן יידיש הינקט אונטער
איך האׇב ניט קיין פּראַקטיק אין דעם זין.
וויקטאׇר

מעטפה

Большая Черкизовская улица