ויקטור כותב ממוסקבה על וילנה

התאריך על פי חותמת הדואר, אבל אינני בטוח שהמעטפה שייכת למכתב הזה, אבל מדובר באותו שולח, ויקטור שוסטר.

נראה שבכתובת שהוא נותן עומד עד היום בית מגורים גדול.

תרגום: נאוה ליטבק, בעריכתי

וולוול יקר!

דרישת השלום החיה ממך ומתנתך היפה היו הפתעה נעימה עבורי. כבר לפני כן שמעתי ממוטל שאתה נמצא בישראל ובכל זאת זו היתה הפתעה בשבילי. באופן בלתי צפוי התפרצו לתוך החיים זכרונות ופיסת נעורים, שנשארת [בזכרונו] של כל אחד כתקופה הטובה ביותר. כל זה משמח אך גם כואב. ובכל זאת כיוון ששרדנו את ה”שריפה” הגדולה ו”שריפות” קטנות יותר צריך להודות לאלוהים.

במכתב ראשון אחרי ניתוק שכזה לא אכתוב לך הרבה על עצמי. אני עובד כטכנאי-אופטיקה, יש לי אישה מרפאה, שתי בנות מהנדסות ושני נכדים שיהיו לי בריאים. אחד מהם כבר הולך מזה חודש והשני יכול ללכת בינתיים רק כשאוחזים בו ביד. אני שולח לך צילום שלי ושלושה צילומים ישנים שלך. באשר לאלה שמצולמים שם, כמעט כולם נספו. על פי מה שידוע לי קריזוׄבסקי והֶנקֶה נספו. אינני יודע מה עם איטלה. באבי ירו הגרמנים למוות ביולי 1941 ואת אחותי הם שרפו במחנה קלוגה באסטוניה ארבעה ימים לפני שעזבו את העיר. מה עם מולקה שנמצא בגלויה במים ליד הטחנה הצרפתית שליד ווילנה (אתה זוכר?) אינני יודע. זה אחד מסך כל הדברים העצובים. אני מודה לך על מתנתך והייתי רוצה להשיב לך תודה בדבר כלשהו, אך בינתיים אינני יודע במה וכיצד.

מסור דרישת שלום חמה לרבקה אשתך. מסור דרישת שלום לכל מכרינו המשותפים האחרים. כתוב לי מכתב מפורט לכתובת הבאה
Москва Б-61
Б.Черкизовская дом 6 корпус 1 квартира 126
Шустер В.С.
אני מנשק ומחבק אותך

שלך ויקטור.

מקור

טייַערער וועלוול!
פֿאַר מיר איז געווען אַן אייַנגענעמער סורפּריז דער לעבעדיקער גרוּס
פון דיר און דײַן שיינע מתּנה. איך האׇב שוין פֿריער געהערט פֿון
מאׇטלען אַז דוּ געפֿינסט זיך אין ישׂראל אוּן דאׇך איז דאׇס פֿאַר מיר
געווען אוּמגעריכט. אוּמגעריכט האׇבן זיך אין לעבן אַרײַנגעריסן דערינערוּנגען
אוּן אַ שטוק יוגנט, וועלכע בלײַבט שטענדיק פֿאַר יעדן די בעסטע צײַט.
דאׇס איז אַלץ פֿרײַדיק אוּן ווײטיקלעך. און דאׇך אז מען האׇט איבערגעלעבט
די גרויסע שׂריפֿה. אוּן אַ סך קלענערע שׂריפֿהס דאַרף מען דאַנקען גאׇט.
אין ערשטן בריוו נאׇך אַזאַ איבעררײַס וועל איך דיר קײן סך פֿון זיך ניט
שרײַבן. איך אַרבעט אַלס אַן אׇפּטיק-מעכאַניק, האׇב אַ פֿרוי אַ פֿעלדשער
און צוויי טעכטער אינזשענערן און צוויי אייניקלעך, זיי זאׇלן מיר זײַן געזונט,
פֿון וועלכע איינער קען שוין בײַ אַ מאׇנאַט גיין און דער צווייטער קען דערווײַל
גיין נאׇר ווען מען האַלט אים בײַ דער האַנט.
איך שיק דיר מײַן פֿאׇטאׇ און דרײַ דײַנע אַלטע פֿאׇטאׇגראַפֿיעס. וואׇס שייַך
די וואׇס זײַנען דאׇרט פֿאׇטאׇגראַפֿירט זײַנען זיי כּמעט אַלע אומגעקומען.
לויט מײַנע ידיעות זײַנען קריזאׇווסקי און הענקע אומגעקומען. וואׇס איז מיט
איטעלען ווייס איך ניט. מײַן פֿאׇטער האׇבן די דײַטשן דערשאׇסן אין יולי 1941.
און מײַן שוועסטער האׇבן זיי פֿאַרברענט אין לאַגער קלאׇגע אין עסטלאַנד 4 טעג
פֿאַרן אַוועקגיין פֿון דער שטאׇט. וואׇס איז מיט מולקען, וועלכער איז
אויך אויף דער קאַרטע אין וואַסער בײַם פֿראַנצויזישן מיל לעבן ווילנע
(געדענקסט?) ווייס איך ניט. דאׇס איז איינער פֿון די טרויעריקע
סך הכּל’ס.
איך דאַנק דיר פֿאַר דײַן מתּנה און וואׇלט דיר אויך געוואׇלט מיט
עפּעס אׇפּדאַנקען. נאׇר דערווײַל ווייס איך ניט מיט וואׇס און ווי אזוי.
גיב איבער אַ הערצלעכן גרוס רבקהן - דײַן פֿרוי.
גריס הערצלעך אַלע אַנדערע אונדזערע געמיינזאַמע באַקאַנטע.
שרײַב מיר אׇן אַן אויספֿירלעכן בריוו אויפֿן פֿאׇלגנדן אַדרעס [הכתובת בלעז]
Москва Б-61
Б.Черкизовская дом 6 корпус 1 квартира 126
Шустер В.С.
איך קוש דיר און נעם דיר אַרום

דײַן וויקטאׇר